Velev ki Ciddiyim!

Yeryüzü belki gelecege dair en umutsuz dönemini yasiyor. Bu ülkedeki, bu gezegendeki insanlar ariza vermeye basladi! Birilerinin kurguladigi berbat bir senaryonun içinde saf saf oynayan aktörler oldugumuzu kesfediyoruz yavas yavas. Ve öfkeliyiz. Keyifler kaçik, tepeler atik! Uçlarimiz sivrildi, birbirimize batiyoruz. Hepimiz, ne demekse, "öteki tarafa", gicigiz! Ve en mülayim olanimiz bile bizleri bu hale getirenleri bir eline geçirse, son yillarin en popüler protesto gösterisindeki gibi, ayagindan pabucunu çikarip kafalarina ativerecek! De, edebinden yapmiyor! Hala inaniyorum ki son gülen ve de en gevrek gülen, bu silahsiz, isinde gücünde, sakin, ahlakli, kibar, sessiz çogunluklar olacak. Dolayisiyle bu kitabin kapagi araciligiyla, kitabi alanlar adina, yani vekaleten, hali pür melalimize katkisi olan bütün kifayetsiz muhterislerin alninin ortasina, ayakkabimi "çtooong" diye firlatiyorum! Mizah en iyi silah, en iyi ilaç... Son yillarin popüler deyisiyle "Velev ki" ciddiyim, "Velev ki" iskalamadim ve pabuç tam "yerine" ulasti! Heheheheheh! Siz var ya siz! Düsüncesi bile içinizin yaglarini eritti degil mi?! O zaman artik biraz gevseyip gülebiliriz. iyi okumalar!