Sahici Asklar Kulliyati

Kollarimi yukariya, ona kaldiriyorum. "Kucak, kucak" diye fisildiyorum. Bana dogru atliyor, kollarini boynuma doluyor. Bedeninin agirligini hissetmiyorum bile. "Boyle olunebilir iste" diye geciyor icimden, "hatta boyle olunmeli, bu anin ustune hicbir sey eklenmemeli". Neden olamadigimizi hicbir zaman bilemedim, belki bilmek istemedim. Sanirim o benim gibi yasamadi beni, o anlatsa baska anlatirdi belki her seyi. Bana yalanci derdiniz. Oysa insan kendine yalan soyleyemiyor, bildigim tek sey benim boyle yasadigim olan biteni. Sonucta olmadi, olamadik. Ve o ciplaklik da bir daha olmadi. Kimse beni o kadar soyamadi ve ben aslinda hep giyinik oldugumu bile bile sevistim ondan sonra. Kitaptan Vuslata erip bahtiyar olsalar, bir yastikta kocasalar, mutlu evliliklerin oykusunu dinler miydik asirlar boyu? Sakin yaklastikca kaybolan bir serap olmasin ask? Sorularimin cevabi Cem Mumcu'nun Sahici Asklar Kulliyati'nda... Daha ilk oykude zipkin yemis gibi cakildim. Bir kambur kizin oykusunu anlatiyordu Mumcu; kendi hayatindan akip gecmis bir dus gibi... Can Dundar