Dublorun Dilemmasi

Nuh Tufan, Ibrahim Kurban, Riza Silahlipoda, Umur Samaz, Su Samaz, Habip Hobo, Ferruh Ferman, Dilara Dilemma..." ... Biz yetimler intikam istiyakiyla doluyuzdur. Dehseti dengelemeye yatkinizdir. Baskalarinin oclerini de almaya hevesleniriz. Yetimlik bize kanli dogaclamalar yapma cureti verir. Suclamakla ya da suc islemekle kaybolmayan bir masumiyet imtiyazina sahibizdir.Itiraf etmeliyim ki, aziz okur, benim omrum, her birini gebertmek istedigim insanlarla aramdaki buzdaglarini eritmeye calismakla geciyor. Mesela zenginlerden nefret ediyorum, ne yapayim, elimde degil. O restoran surungenleri, fiyaka kumkumalari, yapmacik kasvetin miyminti bekcileri, ticari bir siveyle konusan zehirli papaganlar, hileli bir nese icinde gevis getiren bunak vampirler, modanin ipiyle kuyuya inen kibirli cambazlar, tatile gebe firlamalar, alaturka bir sadizmle zivanadan cikanlar, alafranga bir mazosizmle yilisiklasanlar... Hepsine teker teker Kolombiya kravati takmak istiyorum! [Kolombiya kravati: Meksika mafyasinin uyguladigi bir cezalandirma bicimi: Kurbanin girtlagina bir delik acilir ve dili bu delikten sarkitilir.]Gerci zamanla esneklestim. Ulasilmasi ve vazgecilmesi en zor nimetin sukunet oldugunu anladim galiba. Tamam, zenginlere merhamet duyacak kadar guclu degilim hl, fakat sayilarin artisindaki bosunaligin esigini gorebiliyorum. Ibrahim Kurban'dan ogrendigim kadariyla, yesil banknotlar kamuflajdan baska bir seye yaramiyor. Aptalligi, beceriksizligi, acizligi, yalnizligi kamufle ediyorlar... Ayrica, yetimlik zaman asimina ugramaz, haddizatinda yetim olmayanlar da yetimlige dogru seyreder. Yani kimsesizlik, kimsenin tekelinde degildir. Kainat ve tarihin bekleme salonunda biraz soluklaniyoruz, cogunlukla da adimiz anonslanmadan kainata ve tarihe gomuluyoruz..."